ค้นหา
Custom Search
อาวุธที่ถูกลืม! ‘เกอ’ อาวุธสุดร้ายกาจ ต้นแบบ ‘ทวนกรีดนภา’ ของยอดขุนศึกลิโป้แห่งสามก๊ก
ในจีนยุคโบราณที่มนุษย์นั้นยังทำสงครามกันด้วยแรงคนและใช้อาวุธประเภท ดาบ ทวน หรือระยะไกลอย่างธนู ในช่วงก่อนยุคจ้านกว๋อการรบโดยใช้ “รถศึก” ถือว่าเป็นหนึ่งในกลยุทธ์ที่นิยมใช้กันเป็นอย่างมาก โดยจะมีการตั้งทัพโดยจุดศูนย์กลางก็คือรถศึกและทหารราบก็จะขนาบเพื่อป้องกันรถศึก ทั้งสองฝ่ายจะเรียงหน้ากระดานเข้าบดขยี้กัน ฝ่ายไหนแตกก่อนก็ถือว่าพ่ายแพ้ไป ซึ่งอาวุธที่ใช้ร่วมกับรถศึกนั้น
ก็ได้แก่ “เกอ”
“เกอ” เป็นอาวุธที่มีลักษะคล้ายกับเคียวติดไว้บนไม้ที่มีขนาดยาวประมาณเกือบ 2 เมตร โดยในยุคนั้นจะทำมาจากโลหะประเภทสัมฤทธิ์ มีน้ำหนักมาก โดยจะถูกใช้สำหรับโจมตีระยะไกลด้วยการ “สับ” หรือเกี่ยวกระชากฝ่ายตรงข้ามให้ล้มลงหรือเฉาะศัตรูจากด้านบน จุดเด่นของมันคือการสร้างบาดแผลฉกรรจ์ได้ในระยะไกลถ้าผู้ใช้มีความเชี่ยวชาญ ต่อมาก็มีการเพิ่มหอกไปด้วยที่ปลายของเกอจึงทำให้มันสามารถที่จะใช้ได้ทั้งการแทงและการเฉาะ อีกทั้งเมื่อต้องเจอกับศัตรูที่ใช้ม้าเป็นพาหนะก็ยังใช้ในการเกี่ยวขาม้าให้เสียหลักอีกด้วย
อีกทั้งยังเปลืองวัสดุ เนื่องจากด้ามจำเป็นต้องใช้ไม้เนื้อแข็งที่มีขนาดยาวและภูมิปัญญาในการหลอมอาวุธจากเหล็กนั้นรุดหน้าไปมาก จึงสามารถที่จะทำอาวุธแบบใหม่ๆ ทีี่มีน้ำหนักเบากว่าได้ อีกทั้งทหารของแต่ละแคว้นนั้นเริ่มมีการใช้ชุดเกราะทำให้เกอนั้นเริ่มที่จะเกี่ยวและเจาะร่างกายของศัตรูไม่ค่อยได้ จึงค่อยๆ เสื่อมความนิยมและเลิกใช้ไปในที่สุด และหันไปใช้พวกทวนหรือง้าวแทน
ถ้าจะถามถึงอาวุธของจีนโบราณที่มีต้นแบบมาจากเกอที่โด่งดังที่สุดนั้นเห็นจะเป็นอาวุธของ Lu Bu หรือที่เรารู้จักกันในชื่อของ “ลิโป้” แห่งสามก๊ก อาวุธของลิโปมีชื่อเรียกเฉพาะว่า “ฟางเทียนฮว่าจี่” หรือในชื่อไทยที่มีหลากหลายไม่ว่าจะเป็น ทวนดวงเดือน ทวนจันทร์เสี้ยว หรือง้าวกรีดนภา ซึ่งอาวุธของลิโป้นั้นถือว่ามีต้นกำเนิดมาจาก “เกอ” ผสมกับ “จี่” เข้าด้วยกัน ซึ่งสามารถที่จะใช้ทั้งแทงและเฉาะคู่ต่อสู้ได้ทั้งสองแบบ
